Jak rozliczyć handel na kryptowalutach?

Od 2019 r. rozliczenia z tytułu przychodu z walut wirtualnych kwalifikować należy jako przychody z kapitałów pieniężnych opodatkowanych stawką 19%. W konsekwencji, jakiekolwiek przychody z handlu wirtualnymi walutami muszą być wykazane w formularzu PIT-38 i nie powinny być wliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Taki wniosek dotyczy również kwestii, jeśli do tej pory handel kryptowalutami był wyłącznym przychodem spółki.

Warto przy tym podkreślić, że obecnie podatnik nie ma obowiązku z tytułu podatku VAT z uwagi na art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, który zwalnia sprzedaż kryptowalut z tej należności.

W celu rozliczenia swojego zobowiązania podatkowego w wyniku handlu na kryptowalutach, podatnik powinien w deklaracji PIT-38 wypełnić sekcję E. Dochód / Koszty, w którym zarejestruje transakcje kryptowalutowe w rubryce specjalnie poświęconej odpłatnemu zbyciu walut wirtualnych. W tym celu w komórce 34 należy wykazać przychód, czyli łączną kwotę, jaką podatnik zarobił na samej sprzedaży kryptowalut wraz z wartością towarów bądź usług, które zostały zapłacone za pośrednictwem kryptowalut (a więc zapłata kartą, która została zasilona kryptowalutami, a następnie zamieniona na FIAT również podlega opodatkowaniu jako zbycie waluty wirtualnej). W komórce 35 należy natomiast uwzględnić wydatki na nabycie kryptowaluty w danym roku, w tym również prowizje od zawartych transakcji (zarówno kupna jak i sprzedaży) podlegających rozliczeniu na PIT-38. Wszelkie wydatki, które nie zostały rozliczone na ich zakup z lat wcześniejszych należy wpisać w komórce 36.

Warto dodać, że jeśli aktywa zostały otrzymane w innej walucie niż złoty, to kwotę należy przeliczyć po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego datę uzyskania przychodu. Natomiast wykazaniu kosztów, należy brać pod uwagę wydatki, które pojawiły się przy zakupie kryptowaluty.

A co z przychodami uzyskanymi przed 2019 r. z uwagi na inne regulacje obowiązujące w tamtym czasie? Przede wszystkim należy mieć na uwadze, że należałoby stosować zasady podatkowe obowiązujące w tamtym okresie. W konsekwencji transakcje dokonane we wcześniejszych latach należałoby wykazać na formularzu PIT-36 lub PIT-36L (a nie PIT-38 jak jest obecnie) wraz z innymi dochodami jakie dodatkowo zostały pozyskane w danym roku podatkowym. Jeśli podatnik nie prowadził działalności gospodarczej związanej z kryptowalutami, to transakcje musi wykazać w komórce 74 oraz 75 jako prawo autorskie i inne prawa intelektualne.

Czy handel na parach do USDT (lub innych stablecoinów) należy wykazać w zeznaniu rocznym?

Przypomnijmy, że stablecoin jest swego rodzaju kryptowalutą/ cyfrową walutą, której wartość jest tożsama z wartością waluty fiducjarnej. Natomiast nie są one uznawane za ich odpowiednik. Obecnie przyjmuje się, że handel w parach do USDT lub innych stablecoinów, może być traktowany jako transakcja na inną kryptowalutę. Komplikacja może pojawić się natomiast w przypadku, gdy stablecoin będzie uważany za elektroniczny środek płatniczy. Jeżeli jest on emitowany np. przez konkretną instytucję rządową, istnieje ryzyko, że obrót takim aktywem może być postrzegany jako obrót do FIAT co może generować konieczność opodatkowania. Warto zatem poddać weryfikacji, czy dany stablecoin nie będzie posiadał takich cech.

Zakładając zatem, że stablecoiny będą traktowane w świetle prawa podatkowego jako waluty wirtualne, wskazać należy, iż obecnie transakcje kryptowalutowe są wolne od podatku. W związku z powyższym, takich konwersji nie należy wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym PIT. Bowiem takie zdarzenie nie powoduje powstania przychodu ani kosztu podatkowego, a prowizja pobrana nie będzie mogła zostać zadeklarowana przez podatnika jako koszt uzyskania przychodu.